Sommige dinosaurussen deden zich tegoed aan kleinere hagedissen, eieren of zelfs vroege zoogdieren. Anderen jaagden op andere dinosaurussen als prooi, ofspeurde de resten van dode dieren af. De meeste dinosaurussen aten echter planten.
Onderzoek suggereert meer dan180 dinosaurussen gaven de voorkeur aan een plantaardig dieet, maar het is nogal moeilijk om er een precies getal op te plakken, zegt Paul Barrett, paleontologisch onderzoeker bij het Natural History Museum in Londen.
"Er is een beetje een grijs gebied omdat sommige dinosaurussen waarvan we denken dat ze voornamelijk planten aten, eigenlijk alleseters waren", voegt Barrett toe.
Plantenetende dinosaurussen
De meeste plantenetende dinosaurussen behoren tot twee categorieƫn: er waren ornithischian - wat "vogelheup" betekent - dinosaurussen, zoalsTriceratops,Stegosaurus,Iguanodonsen ankylosauriƫrs, en sauropodomorfe dinosaurussen, waaronder dino's met lange nekDiplodocus, BrachiosaurusEnBrontosaurus.
Verschillende theropod-dinosaurussen - zoals paarden ter grootte van een paardChilesaurus- lijken te hebbenopgegeven vlees voor de voeding van planten, maar deze evolutionaire ontwikkeling gebeurde niet zo vaak.
"Het interessante aan het eten van planten is dat we denken dat het ten minste drie (en mogelijk nog veel meer) onafhankelijke oorsprongen heeft in dinosaurussen", zegt Barrett. "We denken dat de eerste dinosaurussen carnivoren of gemengde eters waren, dus het vermogen om een āāpuur vegetarisch dieet te eten was iets dat in elk van die groepen bij verschillende gelegenheden onafhankelijk opdook."
Lees verder:Wetenschappers hebben een vleesetende dinosaurus opgegraven in Argentiniƫ genaamd 'iemand die angst veroorzaakt'
Welke dinosaurussen gaven de voorkeur aan plantaardige diƫten?
Onderzoekers weten al geruime tijd dat veel dinosaurussen een voorliefde hebben voor planten. "Historisch gezien is het begrip dat veel dinosaurussen planten aten ouder dan de term dinosaurus zelf", zegtDavid Knoop, een dinosaurusonderzoeker aan de Universiteit van Bristol.
Een historische afbeelding van een kudde Igaunodons door de Duitse kunstenaar Heinrich Harder. Vroege reconstructies van de dinosaurus toonden hem rechtop in een kangoeroe-achtige houding, hoewel recentere studies suggereren dat hij op handen en voeten liep. (Credit: The Wonderful Paleo Art of Heinrich Harder/Public Domain)
Na de ontdekking in 1822 werd de leguaan, een van de eerste dinosaurussen die formeel werd beschreven, is genoemd naar zijn tanden, in de vorm van die van levende leguanen. Omdat leguanen herbivoor zijn, verlichtte deze eerste bevinding het pad om andere dinosaurussen te interpreteren als plantenetende.
"Lijken hun tanden in wezen op die van levende herbivore reptielen, voornamelijk leguanen?" zegt Knoop.
Dinosaurustanden onthullen wat ze aten
Zelfs vandaag de dag is de vorm van tanden nog steeds een van de belangrijkste indicatoren van dino-voedselvoorkeuren. Vleesetende dinosaurussen hebben puntige tanden om bijvoorbeeld huiden door te prikken, maar ook loodrechte kartels zoals een steakmes om vleesvezels door te snijden.
Plantenetende dinosaurussen hadden ondertussen verschillende tandvormen om plantenvezels uit elkaar te halen: de dieren hadden meestal schuine, grote tanden om planten op hun plaats te houden en te helpen snijden, evenals platte, schurende oppervlakken - zoals paardentanden - en grote aantallen tanden om planten te brijen en te kauwen. Omdat plantaardig materiaal zo veel moeilijker te verteren is dan vlees, was het cruciaal voor herbivoren om verschillende mechanismen te hebben om hun voedsel effectief af te breken.
Lees verder: Tyrannosaurus-tanden waren verborgen achter hagedisachtige lippen
Dankzij opkomende technologie identificeren wetenschappers nu meer specifieke details over dino-diƫten dan voorheen. Doorkijkend naar de microscopische slijtage van de tanden, kunnen geleerden volgens Barrett vaststellen welke soorten planten dinosaurussen aten.
Ze kunnen ook inzoomen op de hoogte waarop die dieren aan het eten waren door krassen op hun tanden te observeren - wat kan aangeven hoeveel gruis een dinosaurus samen met planten heeft ingenomen, om te onthullen of ze dichter bij de grond aten of in de richting van de toppen van bomen , Bijvoorbeeld.
"Maar het is eigenlijk heel moeilijk om in de details te komen van welke plantensoorten bepaalde dinosaurussen aten", zegt Barrett.
In de maag van een dinosaurus turen
Er zijn andere methoden om te leren over dino-diƫten. Uit de bewaarde darminhoud kunnen we allerlei soorten eetgedrag afleiden. Terug in de late 18e en vroege 19e eeuw, goed bewaard gebleven,Er werden gemummificeerde eendensnavelige hadrosaurdinosaurusresten ontdektin Canada - en onderzoekers ontdekten dennennaalden en ander plantaardig materiaal in de ingewanden van het karkas.
Deze specifieke bevindingen werden later weerlegd, omdat de vegetatie in de maag van de dinosaurus puin bleek te zijn dat na de dood in de lichaamsholte spoelde. Maar die eerste waarnemingen toonden niettemin aan dat wetenschappers de bewaarde darminhoud van dinosaurusresten kunnen onderzoeken om te beoordelen wat ze aten.
Lees verder:De laatste maaltijd van een gepantserde dinosaurus gevonden bewaard in zijn gefossiliseerde buik
Een illustratie van Borealopelta die op sommige varens kauwt. (Credit: Julius Csotonyi/Royal Tyrrell Museum of Paleontology)
In 2020 bijvoorbeelddarminhoud opgehaald uit een gepantserde dinosaurusBoreaalpeltarEr zat houtskool in, wat aantoont dat het dier zich naar verbrande gebieden waagde om te kauwen op opkomende vegetatie in de nasleep van bosbranden, zegt Button.
De kenmerken van dinosaurussen die planten eten
Naast hun tanden geeft de aanwezigheid van een snavel meestal aan dat een dinosaurus een herbivoor dieet had. Maar verder dan dat,Het onderzoek van Button is gespecialiseerd in het leren over de mechanica van de kaakspier van dinosaurussenom te begrijpen of ze de voorkeur gaven aan vlees of planten, evenals verschillen in hoe ze verschillende soorten plantaardig materiaal aten.
"Wat je vaak ziet, bij vleesetende dieren, is minder efficiƫnt [kaaksluiting], maar gewoon grotere algehele spierkracht", zegt Button. "Terwijl bij veel plantenetende dieren, afhankelijk van wat ze doen, sluiting efficiƫnt is, snelheid niet langer belangrijk is, en dat soort dingen."
Lees verder:Dit is hoe dinosaurussen er echt uitzagen
Bovendien waren er bepaalde herbivore dino's die, net als vogels, een spiermaag gebruikten - een gespierde tweede maag om voedsel te vermalen - samen met maagstenen om vegetatie te vermalen in plaats van het in hun mond te kauwen.
"Het vinden van een cluster van deze kleine stenen samen in het midden van de ribbenkast van de dinosaurus is redelijk goed bewijs dat hij misschien een van deze spiermaag heeft gehad, maar we vinden ze alleen in een handvol dinosaurussen", zegt Barrett.
De zaak voor gigantische lef
Aan de andere kant kauwen niet alle plantenetende dinosaurussen graag op hun voedsel. Die herbivoren hebben geen kauwtanden of zeer efficiƫnt sluitende kaken nodig - ze geven er de voorkeur aan hun groenten in grotere porties op te slokken en ze vervolgens in de darmen te verteren. Dit is een alternatieve strategie die we tot op zekere hoogte zien bij sommige levende dieren, zoals schildpadden.
Daarom kunnen wetenschappers ook kijken naar de grootte van de ingewanden van een dinosaurus om te begrijpen of hij planten at of niet.
Sauropod-dinosaurussenbijvoorbeeld geƫvolueerd naar een lange nek met een kleine lichtgewicht schedel aan het uiteinde, zodat ze geen batterij kauwtanden konden ontwikkelen, die te zwaar zouden zijn geweest voor hun lange nek.
(Credit:David Roland/Shutterstock)
Als gevolg hiervan speculeren sommige wetenschappers dat ze dat nodig haddensupergrote magenom energierijk voedsel heel door te slikken. Grotere ingewanden passen ook beter bij grotere dieren, wat een van de redenen is waarom zoveel plantenetende dinosaurussen over het algemeen ook de grootste waren.
Verschillende manieren om planten te eten maakten samenleven makkelijker
Het is duidelijk dat niet alle dinosaurussen gelijk zijn gemaakt. En niet alleen zijn de verschillende kenmerken van herbivore dinosaurussen verschillend van wat geleerden zien in vleesetende dinosaurussen, zegt Button, ze herinneren ons ook aan de vele verschillende manieren om als plantenetende dinosaurus te bestaan. Dit helpt ons op zijn beurt iets meer te leren over hoe deze gigantische wezens naast elkaar kunnen bestaan.
Die diversiteit helpt ook om meer diverse gemeenschappen te ondersteunen, vergelijkbaar met wat we zien in moderne ecosystemen waar plantenetende dieren (zelfs als hun diƫten elkaar overlappen) zich specialiseren om zich op verschillende manieren te voeden, op verschillende delen van dezelfde plant of op verschillende planten volledig.
"Hierdoor worden de mechanismen ongedaan gemaakt die diverse gemeenschappen in de loop van de evolutie ondersteunen", zegt Button. "Het laat ook zien dat sommige van dezelfde ecologische krachten de dierengemeenschappen vormden in het MesozoĆÆcum als vandaag."
Herbivoren en het ecosysteem
Ongeacht of we het nu hebben over herbivoren of in het dinosaurustijdperk, de meeste dieren hebben de neiging om planten te eten. Dus als we niet begrijpen wat de planteneters doen, zegt Barrett, missen we een groot deel van die vergelijking.
"Als je wilt begrijpen hoe een ecosysteem werkt, moet je echt weten wat de herbivoren doen", zegt Barrett.
Maar, paradoxaal genoeg, is het eten van planten ook de moeilijkere weg vanuit een evolutionair standpunt. Hoewel het moeilijk is om dieren te vangen om ze op te eten, is dat het moeilijkste aan carnivoor zijn.
Als je eenmaal je prooi hebt gevangen, bevat die maaltijd waarschijnlijk veel voedingsstoffen en hoef je niet zoveel te eten. Planten daarentegen zijn er in overvloed, maar je moet er veel meer van eten. Buiten dat zijn planten dat ookchemisch en fysiek moeilijker te verteren.
"Het is eigenlijk het evolutionair moeilijker om te kunnen doen", zegt Barrett. "Dus begrijpen waarom dieren dat zo vaak hadden moeten doen, is eigenlijk een interessante vraag."
Plantenetende dinosaurussen leren ons over evolutie
Dinosaurussen kunnen onderzoekers om verschillende redenen een fascinerend kijkje geven in de innerlijke werking van evolutie: ze worden vrij goed begrepen; ze leefden zo lang; en ze woonden in drastisch verschillende omgevingen.
"Ik ga niet noodzakelijkerwijs beweren dat de resultaten die we van dinosaurussen krijgen direct relevant zijn om te begrijpen hoe dingen in de toekomst zullen veranderen", zegt Button. "Maar toch helpen ze om evolutionaire patronen af āāte leiden, of zelfs ideale evolutionaire regels die ons zullen helpen begrijpen hoe ecosystemen reageren op toekomstige veranderingen."
Lees verder:Deze 7 nieuwe dinosaurussoorten zijn in 2022 opgegraven